Tehlikeli güzel: Kolombiya

Quito'dan ayrılıp 05 otobüsüyle Kolombiya sınırına yol çıktım. Sınıra yaklaştıkça adımbaşı arama yapan Antinarcoticos ekipleri fellik fellik uyuşturucu aradılar. Otobüsteki Kolombiyalılar'ın bavulları açıldı, didik edildi. Polislerden biri akşam evde fazla Lost seyretmiş olacak ki halim selim bir kızın muhtemelen annesine aldığı İsa heykelciliğini dakikalar boyu evirdi, çevirdi, baktı da baktı. Neyse ki, bir şey bulunmadı da sınıra sağ salim vardık ve Kolombiya'ya geçebildik.
Bu aramalara hak vermek lazım. Nitekim Güney Kolombiya dünyanın en büyük uyuşturucu yatağı. Gerçi, son yıllarda devletin yaptığı baskı sonucunda uyuşturucu mafyası büyük oranda buralardan çekilmiş ama şimdi de Orta Kolombiya'da konuçlanmışlar. Gerilla faaliyetleri de olduça cılızlaşmış; daha önceki yıllardaki kadar adam kaçırıp fidye istemez olmuşlar. Ama yine de çok rahatlamamak lazım. Nitekim son bir hafta içinde Cali'de bir polis karakolu bombalandı, bir iki kişi öldü. Gerilla da kuzeyde 4-5 kişiyi kaçırdı.
Malumunuz, özellikle kokain, Kolombiya'nın dünyamıza armağan ettiği ana üretim maddesi. Bolivya'da her an çiğnenen, nitekim benim de defalarca çiğnediğim, her derde deva koka bitkisinden üretiliyor. Koka bitkisinin herhangi bir narkotik özelliği yok ama bitki işlenip içine çeşitli katkı maddeleri konunca ortaya kokain çıkıyor. Denildiğine göre, kokain, algıyı inanılmaz boyutlarda açıp yapay bir enerji yüklemesi sağlıyormuş. 3-4 gün uyutmadığı vakiymiş. Bu özellikleri sebebiyle, yüksek dikkat ve enerji gerektiren kimi iş dallarında (özellikle borsa brokerliğini örnek veriyorlar) kullanılıp dururmuş. Gece vakitlerinde, el kadar çocukların bile tedarik sağladığı söylendi. Ben denk gelmedim, açıkcası denk gelmek de istemem.
İlk olarak Pasto'ya uğradım. Her sokak başına kilise kurulmuş hoş bir kasaba. Ardından, Popayan'a geçtim. Pasto'nun bir benzeri denilebilir. Şansıma, yılda bir defa kutlanan dini bir törene denk geldim. Bando mızıka takımları, ilahi ekipleri sokaklarda dolaştı durdu, yöre halkı da ellerindeki mumlarla müzikli yürüyüşe eşlik etti. Sonrasında, Cali'ye geldim. Escobar kartelinin yıkılmasından sonra uyuşturucu başkenti olan Cali, ülkenin Bogota ve Medellin'den sonraki 3. büyük kenti. Ben salsanın daha çok Küba'da popüler olduğunu sanırdım. Ancak, Kolomiya'da da her yerde salsa çalınıyor, kıvrak danslar birbirini takip ediyor. Nitekim, Cali kokainin yanısıra salsanın da başkenti sayılıyor(-muş.) Açıkcası, ben eğlence merkezi sayılan 6. caddede eğlenceden çok fahişe, travesti ve karanlık tip gördüm.
Cali'de beni bekleyen en büyük sürpriz ise Şeref'le karşılaşmamdan yaklaşık 2.5 ay sonra başka bir Türk gezginle karşılaşmam oldu. Meral'le aynı dönemde aynı üniversitede olmamıza, hatta araları 20 m kadar olan iki bölümde okumamıza rağmen hiç karşılaşmayıp; yıllar sonra Kolombiya'da, Cali'deki Iguana Hostel'de karşılaşmamız oldukça enteresan tabii. Kendisi Ekvador'a, oradan Peru ve Bolivya'ya inecek, 4 ay daha dolaşacak. Yolu açık olsun. Buralara kadar gelmişken Arjantin'i görmesi gerektiği yönündeki telkinlerimi bakalım dinleyecek mi...
2 gündür Karayip kıyısındaki Cartagena'dayım. Restore edilmiş pastel renkli sokaklarıyla, eski şehri saran kale duvarlarıyla hoş bir yer. Ancak, tüm diğer büyük Kolombiya kentleri gibi Cartagena'nın da her daim tehlikeli olduğunu söylemek zorundayım.
Yarın sabah Panama üzerinden Küba'ya uçuyorum. Türkiye'den dostum Avni de cumartesi bana katılacak, kısa bir süreliğine de olsa gezgin Türkler'e bir yenisi daha eklenecek...





Cartagena - Kolombiya