Dünyanin çatisi

Gayet aktif günler geçirmekteyim. Günübirlik rafting ile başladım, 5 gün boyunca Himalayalar'ın Annapurna bölgesinde dolandım durdum; yarın da file binmece, taarruzuna maruz kalmadan timsaha yaklaşmaca, kaplan incelemece gibi faaliyetlerde bulunmak üzere Chitwan Milli Parkı'na doğru yola çıkıyorum.
Nepale raftingin anavatanı diyebiliriz. Onlarca nehir rafting için biçilmiş kaftan. Ben, Katmandu'dan Pokhara'ya gelirken Trishuli'de günübirlik raftingi tercih ettim. Trishuli manik depresif özellikler gösteren bir nehir. 3-4 dakika boyunca sandal keyfi modunda giderken bir anda azgın dalgalara girip çıkıp sonra tekrar efendi yolculuğa devam ediliyor. Ben ziyadesiyle keyif aldım. Ancak "ben rafting için doğmuşum ve adrenalinin dozunu kaçırasım var" diyenler için Bothe Kosi öneriliyor.
Trekkinge Pokhara yakınlarındaki Naya Pul'dan başladık. Tikedungha, Ghorapani, Ghandruk güzergahını izledik. Yıllar yılı şehir hayatında hamlaşan bedenim, kendisine 2 gün içerisinde 800 m'den 3210 m'ye çıkma gibi bir misyon yüklenince başta bir nazlansa da geri dönüş olmadığinı anladı ve değerli rehberim Tika'nın da yardımıyla Poon Tepesi'ne (3210 m) çıkmasını bildi. (Burada 6500 m'nin altındaki yükseltilere tepe deniyor!) Annapurna I (8091m), Annapurna-Güney (7273m), Hiunchuli (6441m), Machapuchare (Fishtail-Balıkkuyruğu-6997m) Poon Tepesi'nden net olarak izlenebiliyor. Özellikle Annapurna-Güney'in (5 adet Annapurna var : 1, 2, 3, 4 ve Güney) o yüce ve mağrur edasıyla boğaz düğümleyen, ses titreten, iç burkan bir güzelliği var. Macchapuchhare'nin değişik zirve yapısı da onu diğerlerinden ayrı kılıyor ve Nepalliler tarafından kutsal sayılıyor. Ancak Himalayalar'ın en güzel dağının Everest Bölgesi'ndeki Ama Dablam (6856m) olduğunu söylüyorlar. Onu da ikinci Nepal gezimde görmek umuduyla dünyanın çatısına veda ediyorum.





Pokhara-Nepal